Okul çocukların hem akademik hem de kişisel, sosyal becerilerini geliştirdikleri bir ortamdır. Çocuklar, eğitimcilerinin onlara açtıkları ufuklar doğrultusunda gelecekteki mesleklerine ilişkin ilgilerini, yeteneklerini geliştirirler. Eğitimci öğrencilerin mesleki gelişim süreçlerine katkıda bulunmalarına yarayacak 5 anahtar nokta:
► Öğrenciler çoğu zaman aldıkları derslerin aslında, gelecekte yapacakları mesleklere temel oluşturduğunu fark etmezler.
Ders konularıyla öğrencilerin seçebilecekleri meslekler arasında bağlantı kurmak, derslerde öğrencilere meslek seçimleri konusunda tartışma şansı vermek, mesleki gelişim sürecine öğretmenlerin destek olmasını sağlar.
Örneğin, çoğu öğretmen derslerinde, “Günlük hayatta bu ne işimize yarayacak?” sözünü işitir. Mimar olmak isteyen öğrenci, fizik dersinde aslında öğrendiklerinin bir binayı ayakta tutacak fizik kuralları olduğunu bilirse dersin konusu ona daha anlamlı gelebilir. Biyoloji okumaktan hoşlanmayan fen-matematik alanı öğrencisi, tıp okumak istiyorsa biyolojinin anatomi gibi tıpta en ağırlıklı derslere temel olduğunu bilmelidir.
► Öğretmenler, öğrencilerin yetenek ve potansiyellerini kendi dersleri kapsamında daha iyi gözlemleyebilirler. Öğrenci merkezli eğitimin bir amacı da öğrencinin yaparak, deneyerek öğrenmesini sağlamaktır. Bu süreçte, öğretmen öğrencinin neleri yapmaktan mutlu olduğunu, nelere yetenekli olduğunu gözlemleyip çocuğu ve veliyi bu konuda bilinçlendirebilir.
► Öğretmenler sınıf rehberlik saatlerinde mesleki gelişimle ilgili etkinliklerin etkin bir biçimde yapılmasını sağlayarak öğrencilerin mesleki gelişimlerine katkıda bulunurlar.
►Okulun PDR servisi ile rehberlik hizmetleri boyutunda işbirliği içinde çalışarak öğrencilerinin mesleki gelişim süreçlerine etkili biçimde katılabilir.
►Öğretmen (veli toplantıları, veli görüşmeleri, yöneltme toplantıları ) velilerin çocuklarıyla ilgili gerçekçi hedefler koymasına yardımcı olabilir, çocukla ilgili yapıcı geribildirimlerde bulunabilir.